събота, 19 юли 2025 г.
Господ Исус ме поканува во Горната Соба за време на Светата Литургија
Порка од Господа Исуса до Валентина Папагна в Сиднеј, Австралија на 6 јули 2025 година
Откако влегов во Црквата, се поклонив и го поблагодарив нашот Господ за благодатта да дојдам на Светата Литургија. Ја понудив сите луѓе на нашот Господ — светите души, болните, умирачките, угнетените и сиромашните
Плачев кога нашот Господ ме праша: „Да ли би сакале да дојдете во Мојата Горна Соба за да Ме утросте? Никогаш не ќе разберат колку страдам за целото човештво.“
Наеднаш, се нашлам во Горната Соба пред нашот Господ. Тој беше толку лошо облечен, како просијак
Рече: „Ми е по желба да останете на колена.“
Се чувствувам толку тажно гледајќи го нашот Господ да страда
Реков: „Господе Исусе, колика е болката за Тебе“
Рече: „Видиш? Ја обновувам Мојата Распетие секој пат.“
„Валентина, не биј тажна. Ме утрости затоа што ова мора да се повторува до крајот на времето за искуплението на гревовите — за спасение на душите“
Така убаво мирис ме опкружуваше. Прекрасен, слатко миризливо благоуханство од нашот Господ, нешто што нема овде на земјата
Нашот Господ се дава себеси со целата својата енергија, до последното капче, до точката на омалување. Тој сака да сум присутен кај Него за да ми покаже колку страда, да му ја дадам утроста и да им кажам на другите
Во исто време, нашот Господ се манифестира на Олтарот
Откако започне распределбата на Светото Причестување, нашот Господ паѓа, потрошувајќи ја целата својата енергија. Неговото Тело тогаш е распределено кај луѓето во Светото Причестување
Му треба време да си го врати својот живот — да се врати на себеси. Се одмора малку, а потоа Светиот Дух доаѓа за да Го наполни со такава сила, и бавно Тој целосно оживува
Нашот Господ не е тажен за тоа што го направи. Тоа повторно и повторно го прави и всушност е многу среќен што ни спасува од сите наши гревови овде на земјата
Тоа беше во Горната Соба, а потоа се нашлав обратно во Црквата за остатокот од Литургијата
Се вратив и чувствувам толку тажно за сите луѓе, и имам љубов кон сите. Бидејќи сум присутен кај нашот Господ, ја наследувам Неговата љубов, такво убаво чувство што сака да ги загрлим и сакам сите
Забораваш за грешките на луѓето бидејќи се слаби. И тоа е како Бог ни гледа. Тој сака да ги загрли еден по еден, без оглед на нашите недостатоци, и знае колку сме слаби
Кажав: „Господе Исусе, не само во оваа Црква, туку во секоја Црква, ти ја нудим сите луѓе и ги сакам сите. Имај милост на нас сите“